Historia paralotniarstwa
Jest 1495 rok - Leonardo da Vinci wykonuje rysunek i model pierwszego spadochronu. Nie jest on doskonały, ale wiele rozwiązań technicznych przydaje się kolejnym pokoleniom. Rok 1620 - Fausto Veranzio tworzy spadochron z drewnianym stelażem. W 1793 roku powstaje zaś pierwszy spadochron z materiału bez usztywnień. Francuz Lelandes wykonuje skok z balonu. Od tego czasu władze wojskowe zaczynają interesować się zastosowaniem spadochronu ratowniczego. Następną znaczącą datą jest dla lotów rok 1964 kiedy to w Kanadzie Domina Jalbert konstruuje spadochron komorowy i wykonuje na nim loty skacząc z samolotu. 1974 rok to czas pierwszego startu z góry, którego dokonuje Amerykanin Don Poynter. Od tego właśnie czasu powstaje całkiem nowa dyscyplina lotnicza - parasailing. Nowy sport wywołuje ogromne zainteresowanie, zaś dynamiczny rozwój konstrukcji doprowadza do zorganizowania pierwszych zawodów paralotniowych. Odbywają się one w Mieussy we Francji.
Od tego czasu zainteresowanie paralotniami systematycznie wzrasta. W Niemczech i Austrii paralotniarstwo zostaje uznane za nową dyscyplinę lotniczą. W związku z tym ma miejsce bardzo dynamiczny rozwój w konstrukcjach skrzydeł. Rok 1978 jest przełomowy - po lekturze artykułu w magazynie Parachute Manual trzech francuzów rozpoczyna eksperymenty ze spadochronem szybującym na górze Pointe du Pertuiset. Próby owocują stumetrowym zlotem, zakończonym na boisku piłkarskim. Moment ten uważa się za narodziny paralotniarstwa. W kwietniu 1988 roku Pierr Bouilloux po raz pierwszy wykonuje przelot 40 km po trasie trójkąta. 1988 rok wiąże się natomiast z powstaniem pierwszych szkół paralotniowych w Austrii, Francji, Niemczech oraz Szwajcarii. Bardzo duże znaczenie ma rok 1989, w którym to rusza pierwsza seria zawodów Pucharu Świata. 1989 rok to pierwsze znaczące wyniki: w Namibii Uli Wiesmeier pokonuje dystans 100 km, a kilka dni później Xavier Remond 127 km i 3700 m przewyższenia. Szczególne znaczenie dla polskiego paralotniarstwa ma 1989 rok. Odbywają się wtedy pierwsze loty na paralotni w naszym kraju (szczyt Nosal w Tatrach).
1990 rok przynosi nowy rekord Xaviera Remonda - przelot w Namibii na dystansie149,963 km. W roku 1991 u naszych zachodnich sąsiadów jest zarejestrowanych ponad 11 000 pilotów paralotniowych, a u nas powstają pierwsze szkoły. Rok później w naszym kraju odbywają się pierwsze Paralotniowe Mistrzostwa Polski. Wystartowało w nich około 80 zawodników. W tym samym roku Aeroklub Wałbrzyski zorganizował w Karkonoszach pierwsze Mistrzostwa Polski. 1994 rok to 1000 pilotów na ziemiach polskich. Kolosalne znaczenie ma 1997 rok. W tym czasie w Turcji odbywają się pierwsze Światowe Igrzyska Lotnicze. 1999 rok przynosi spore sukcesy – pierwszy Polak startuje w Pucharze Świata. W 2000 roku oficjalny rekord Polski wynosi 118 km. 2001 rok mamy już 7000 pilotów w Polsce. Aktualnie rekordy paralotniowe (Stan na marzec 2010) kształtują się tak:
-najdłuższy przelot w linii prostej: 502,9 km, Nevil Hullett RPA,
-największe przewyższenie ponad miejsce startu: 4526 m, Robbie Whittall.
Według szacunkowych danych z 2004 r. paralotniarstwo najbardziej popularne jest we Francji. Uprawia je tam około 25 tysięcy osób. Następni w kolejności są Niemcy, Austriacy, Szwajcarzy, Japończycy i mieszkańcy Korei Południowej. W każdym z tych krajów jest od 10 do 20 tysięcy paralotniarzy. Zaskakująco małą popularnością paralotniarstwo cieszy się w Stanach Zjednoczonych - 4 do 5 tysięcy pilotów. W Polsce na początku 2006 r. zarejestrowanych było 1261 posiadaczy Świadectwa kwalifikacji pilota paralotni, w tym 70 osób z uprawnieniami instruktorskimi. Faktyczna liczba regularnie latających paralotniarzy jest kilkukrotnie wyższa.
