Paralotniarstwo: najczęstsze błędy popełniane podczas startu

1. Błędne ułożenie skrzydła. Skrzydło powinno być ułożone symetrycznie, wszystkie wloty komór otwarte, a środkowe komory wyprostowane, paralotniarz powinien stać pod wiatr (w przypadku startu klasycznego) lub z wiatrem (przy starcie odwróconym).

2. Niewyciągnięcie galerii sterówek spod skrzydła. Niewielu pilotów ma dobry zwyczaj przejścia wzdłuż krawędzi i sprawdzenia czy nie ma tam splątań i węzłów. Należy zwrócić uwagę na wyciągnięcie linek sterowniczych spod skrzydła i prostowanie krawędzi spływu. Takie niedopatrzenie dość często jest przyczyną urywania się sterówek, które zahaczyły o kamyki lub korzenie w czasie startu.

3. Złe ustawienie się w osi skrzydła. Ma ono miejsce, gdy paralotniarz nie ustawi się w osi lub po ustawieniu się źle, będzie próbował ruszyć i przesunie się w bok. Taka sytuacja spowoduje nierównomierne podnoszenie skrzydła, z której trudno wyjść. Jeśli natomiast odchylenie będzie duże, to należy przerwać próbę startu.

4. Nieprawidłowe ustawienie się względem wiatru. Jeśli wystąpi taki błąd to przy starcie glajt może krzywo się  podnieść. Lot nie będzie możliwy póki paralotniarz nie wyprostuje skrzydła.

5. Niepoprawne dzielenie siły na poszczególne taśmy w momencie stawiania skrzydła. Jeśli pilot opanował już umiejętność stawiania skrzydła przy starcie odwróconym, rozpoczyna stawianie go poprzez ciągnięcie za wszystkie taśmy równomiernie. Drugą zasadniczą kwestią jest to, iż glajt stawiamy na dwa etapy: równomierne pociągnięcie ciałem za wszystkie taśmy napełnia skrzydło i unosi je na określoną wysokość, a ciągnięcie za taśmy A możemy zacząć dopiero, gdy skrzydło jest wypełnione. Najczęstszym błędem niedoświadczonych pilotów jest wypychanie od razu do przodu rąk trzymających taśmy A. Skutkuje to załamaniem wlotów, które uniemożliwia napełnienie skrzydła.

6. Nieumiejętne dociągnięcie skrzydła nad głowę. Skrzydło musi mieć odpowiednią siłę, aby znalazło się nad głową pilota. Wchodzenie nad głowę glajta szkolnego lub rekreacyjnego, od których często rozpoczyna się przygodę z paralotniarstwem, jest wolniejsze i dlatego konieczne jest dłuższe wciąganie takiego skrzydła. Jeśli będziemy to robić zbyt krótko, to skrzydło z powrotem opadnie za pilota. Jeśli mowa o wchodzeniu nad głowę paralotni rekreacyjnej to, w zależności od modelu, może nastąpić ono szybciej, a skrzydło od razu uzyska dość sporą prędkość. W takiej sytuacji pilot powinien przyhamować paralotnię. W przypadku, gdy zareaguje zbyt późno to skrzydło go wyprzedzi i pociągnie w dół doprowadzając do wywrócenia się i koziołkowania po trawie, a w ostatnim momencie do nakrycia glajtem.

7. Brak umiejętności utrzymania skrzydła nad głową. Gdy pilot nie posiądzie na początku kursu umiejętności przemieszczania się z glajtem nad głową, to później nie potrafi wyczuć co się dzieje z paralotnią. Nie umie ocenić czy skrzydło nie ucieka na boki, nie zostaje z tyłu lub wybiega zbyt w przód. Skutkuje to brakiem kontroli i opanowania oraz traktowaniem samego startu jak dzieła przypadku. Uczący się piloci powinni po podniesieniu skrzydła zatrzymać się, pochylić się w celu prawidłowego dociążenia skrzydła, obciążyć taśmę piersiową, podnieść jak najwyżej ręce i rozpocząć płynny bieg w wybraną stronę.
Jak już wspomnieliśmy wyrobienie w sobie poprawnych nawyków powinno uchronić nas od popełniania powyższych błędów oraz od ich możliwych konsekwencji. Co oznacza jednak sytuacja, gdy kupimy nowe skrzydło i okazuje się, że starty nie wychodzą nam prawidłowo? Nieudane starty w takiej sytuacji najczęściej spowodowane są tym, że startując z poprzednim glajtem robiliśmy to z jakimś błędem. Błąd ten był jednak przez niego tolerowany. Oznacza to tylko jedno – nowe skrzydło nie znosi prawdopodobnego błędu. W związku z tym należy wychwycić nieprawidłowy nawyk i wyzbyć się go. Wówczas wszystko powinno wrócić do normy.