Serce biegacza

Serce sportowców, których wysiłek ma charakter tlenowy (np. bieganie, pływanie, kolarstwo, kajakarstwo czy łyżwiarstwo) ulega zmianom. Zwiększone obciążenie napływającą krwią powoduje powiększenie lewej komory. Biegacze zużywają więcej tlenu, tym samym też rośnie przepływ krwi (tętno w trakcie treningu może wzrastać nawet do 200 uderzeń). Jednak nie jest to powód do strachu podobnie jak bardzo niskie tętno spoczynkowe (nawet poniżej 50 uderzeń na minutę).

Sercowe ABC:

- Zmianę kształtu serca pod wpływem wysiłku fizycznego zaobserwował jako pierwszy w 1899 roku Henschen, za pomocą opukiwania okolicy przedsercowej klatki piersiowej. Swoje badania robił na narciarzach biegowych.

- Waga serca człowieka stanowi około 1/200 masy jego ciała. Serce mężczyzny waży 300-350 gramów, kobiece 230-280 gramów. Jego wielkość można porównać do rozmiarów zaciśniętej pięści.

- Serce przeciętnego człowieka do czasu, w którym osiągnie on 70. rok życia, przepompuje 175 milionów litrów krwi, przez sieć naczyń o długości około 100 tys. kilometrów!

- W porównaniu ze spoczynkiem, podczas biegu zmienia się ukrwienie poszczególnych narządów: mięśnie: wzrost z 20 do 70%, wątroba i przewód pokarmowy: spadek z 25 do 12%, nerki: spadek z 20 do 3,5%, inne narządy: spadek z 35 do 14,5%.


Ewenementem wśród biegaczy był Emil Zatopek – Czeski długodystansowiec, rekordzista 5 i 10 tyś metrów. W spoczynku jego serce uderzało 40 razy na minutę (przeciętny człowiek byłby nieprzytomny lub na granicy śmierci). Po 5 minutach biegu, kiedy serce przeciętnego biegacza uderza 140-160 razy, serce Emila Zatopka osiągało zaledwie 80 uderzeń na minutę! A co najciekawsze wielkość jego serca nie odbiegała od normy.


Biegajmy!