Wszystko na temat wiązań narciarskich
Kiedy już wybraliśmy odpowiednie narty dla siebie, nie za długie i nie za krótkie, z odpowiednio małym ‘wcięciem talii’ i o odpowiedniej twardości, to pora na dobranie wiązań. W większości przypadków narty sprzedawane są już z wiązaniami, jednakże warto wiedzieć, na co zwrócić uwagę przy doborze tej części sprzętu.
Taką precyzję daje nam możliwość regulowania wiązań. Na każdym z nich znajduje się skala, którą można przestawić w zależności od wagi narciarza, stylu jazdy, który uprawia, wzrostu i umiejętności. Ważną informacją jest to, żeby nie zmieniać samemu ustawienia wiązań! Lepiej będzie zrobić to przy pomocy kogoś doświadczonego, niż samemu kombinować na zasadzie prób i błędów (przynajmniej na początku).
Zasada ustawienia wiązań jest następująca: dla początkującego narciarza o wadze ok 80 kilogramów wiązania będą ustawione nieco niżej na skali niż dla profesjonalisty, który będzie ważył tyle samo. Nieco niżej, czyli będą łatwiej wypinać się przy wywrotce. Dlaczego? Ponieważ profesjonalista, który jeździ z dużą prędkością i ostro ścina zakręty potrzebuje większego trzymania buta w czasie jazdy, a w czasie wywrotki wiązania i tak wypną się, ze względu na większą siłę, która zadziała w czasie wypadku. Początkujący natomiast z zasady przewraca się częściej i dlatego ważniejsze jest, żeby przy mniejszej prędkości wiązanie puszczało but bez oporów.
Sposób mocowania buta w wiązaniu
A czym różnią się wiązania amatorskie od profesjonalnych? Przede wszystkim zakresem regulacji. Bardziej zaawansowane mogą mieć również możliwość ustawienia środka ciężkości. W sklepach ze sprzętem narciarskim można także spotkać się z podstawkami pod wiązanie. Jest to dodatkowa płytka pomiędzy wiązaniem i nartą, dzięki której but znajduje się wyżej, dzięki czemu z kolei można ostrzej brać zakręty bez ryzyka, że but zahaczy o powierzchnię stoku.
Szukając informacji na ten temat w internecie można natknąć się na tabele ustawień wiązań w zależności od stylu jazdy, wagi czy wzrostu, jednakże, tak samo jak w przypadku doboru nart, lepiej skontaktować się z kimś, kto zajmuje się tym na co dzień – wszystko dla naszego bezpieczeństwa.
Oczywiście w artykule opisane są typowe wiązania przeznaczone do jazdy po stoku. Wiązania skitourowe lub do nart biegowych różnią się od nich.
Wiązania to nic innego jak łącznik buta z nartą. Przednia strona wiązania jest tak skonstruowana, że chroni but przed przechylaniem się na boki, natomiast tylna dociska but od góry. O ile w przypadku nart sprawa jest prosta – służą do zjeżdżania w dół stoku albo biegania, o tyle wiązania muszą jak najmocniej trzymać but w czasie zjazdu, ale jednocześnie powinny się błyskawicznie odpinać w momencie upadku.
Typowe wiązanie narciarskie
Taką precyzję daje nam możliwość regulowania wiązań. Na każdym z nich znajduje się skala, którą można przestawić w zależności od wagi narciarza, stylu jazdy, który uprawia, wzrostu i umiejętności. Ważną informacją jest to, żeby nie zmieniać samemu ustawienia wiązań! Lepiej będzie zrobić to przy pomocy kogoś doświadczonego, niż samemu kombinować na zasadzie prób i błędów (przynajmniej na początku).Zasada ustawienia wiązań jest następująca: dla początkującego narciarza o wadze ok 80 kilogramów wiązania będą ustawione nieco niżej na skali niż dla profesjonalisty, który będzie ważył tyle samo. Nieco niżej, czyli będą łatwiej wypinać się przy wywrotce. Dlaczego? Ponieważ profesjonalista, który jeździ z dużą prędkością i ostro ścina zakręty potrzebuje większego trzymania buta w czasie jazdy, a w czasie wywrotki wiązania i tak wypną się, ze względu na większą siłę, która zadziała w czasie wypadku. Początkujący natomiast z zasady przewraca się częściej i dlatego ważniejsze jest, żeby przy mniejszej prędkości wiązanie puszczało but bez oporów.
Sposób mocowania buta w wiązaniu
A czym różnią się wiązania amatorskie od profesjonalnych? Przede wszystkim zakresem regulacji. Bardziej zaawansowane mogą mieć również możliwość ustawienia środka ciężkości. W sklepach ze sprzętem narciarskim można także spotkać się z podstawkami pod wiązanie. Jest to dodatkowa płytka pomiędzy wiązaniem i nartą, dzięki której but znajduje się wyżej, dzięki czemu z kolei można ostrzej brać zakręty bez ryzyka, że but zahaczy o powierzchnię stoku.Szukając informacji na ten temat w internecie można natknąć się na tabele ustawień wiązań w zależności od stylu jazdy, wagi czy wzrostu, jednakże, tak samo jak w przypadku doboru nart, lepiej skontaktować się z kimś, kto zajmuje się tym na co dzień – wszystko dla naszego bezpieczeństwa.
Profesjonalne wiązania narciarskie
Oczywiście w artykule opisane są typowe wiązania przeznaczone do jazdy po stoku. Wiązania skitourowe lub do nart biegowych różnią się od nich.
